انتظار ومنتظر

انتظار در لغت به معنای چشم به راه بودن، چشم داشت، درنگ در امور و

نوعیامید به آینده داشتن.

 منتظر کسی است که از وضع موجود راضی نیست و برای وضع بهتر و

مطلوب تلاش می‌کند.(اقرب الموارد، ج 5، ص 432؛ فرهنگ نوین، ص 714، واژه «نظر») 

 انتظار در اصطلاح با دو تعریف:

1 ـ به معنای حالتی نفسانی و صفتی قلبی است که در برابر یأس و ناامیدی قرار دارد، امیدبخش بوده، موجب حرکت و آمادگی روحی ـ فکری و رفتار و کردار ظاهری شخص منتظر می‌شود؛ و هر مقدار که انتظار ریشه‌دارتر و جدی‌تر باشد، آمادگی و امید انتظار نیز بیشتر و عمیق‌تر خواهد بود.  (مکیال المکارم، ج 2، ص 152)

2- انتظار عبارت است از آمادگی و امید برای ظهور آخرین امام از سلسله ائمة اوصیای

 پیامبر خاتم(ص)، حضرت حجهْْ بن الحسنالعسکری(ع)، چشم به راهش بودن، تلاش و

  کوشش برایزمینه‌سازی ظهورش کردن و در جهت اصلاح خود و جامعه گام برداشتن.

 (ر.ک: حدیث ولایت، ج 6، ص 273 ـ 274؛ امام مهدی(عج)، موجود موعود، ص 163 ـ 175)